Επικοινωνήστε μαζί μας, στείλτε μας τα άρθρα σας και ότιδήποτε θέλετε να σχολιάσουμε ή να καταγγείλετε στο email: bluewhitepassion@gmail.com

Δευτέρα 15 Απριλίου 2013

Σ. Κουτίνας: Αν αλλάξουν τα πράγματα, μένω

Από 12 χρόνων,  τιμά τη φανέλα της Νίκης Βόλου. Εχει ζήσει με την κυανόλευκη ομάδα, καλές και κακές στιγμές. Από τον υποβιβασμό ακόμα και στην τοπική κατηγορία μέχρι την άνοδο στην Α2, που αποτελεί τη μεγαλύτερη σύγχρονη επιτυχία του συλλόγου. Ο Σάκης Κουτίνας, στα 25 του χρόνια, έχει συνδέσει το όνομα του με τον σύλλογο και την ιστορία της μπασκετικής, Νίκης Βόλου.



«Κόλλησε το μικρόβιο» της πορτοκαλί μπάλας, από τον πατέρα του, που τον θυμάται να παίζει με την κυανόλευκη φανέλα στις εθνικές κατηγορίες. Κι αφού ξεκίνησε να ξεχωρίζει από τα παιδικοεφηβικά τμήματα, παίρνοντας μάλιστα την 4η θέση στην Ελλάδα με την ομάδα της Νίκης, στη συνέχεια αποτέλεσε από τους ηγέτες της, που της χάρισαν, δύο ανόδους μέσα σε δυο σεζόν.
Όπως ο ίδιος παρακολουθούσε τις προσπάθειες του πατέρα του από την κερκίδα, έτσι τώρα η Λυδία, η ενός έτους κορούλα του, παρακολουθεί τις δικές του στο παρκέ. Σε κάθε αγώνα σχεδόν υπάρχουν δυο μπλε φανέλες με το νούμερο εννιά στο κλειστό της Νέας Ιωνίας. Τη μία τη φοράει ο Σάκης Κουτίνας και την άλλη η «μικρή», που φαίνεται πώς έχει αρχίσει να «κολλά» τις αδυναμίες του μπαμπά Σάκη και της μαμάς Μαρουσώ, που έπαιζε επίσης μπάσκετ, στην Ανάληψη.
Ο Σάκης Κουτίνας μίλησε στο sport7 για το μπάσκετ, τη Νίκη, τον υποβιβασμό που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ένας αθλητής με οικογένεια εν καιρώ κρίσης.

«Δεν μας αρμόζει αυτή η βαθμολογική θέση»
Για τον Σάκη Κουτίνα και τους συμπαίκτες του, η συμμετοχή στην Α2 είναι κάτι το διαφορετικό όπως περιγράφει. Το χαρακτηρίζει ως μια συναρπαστική εμπειρία και λυπάται που ο ίδιος και οι συμπαίκτες του δεν θα το ξαναζήσουν τη νέα σεζόν: «Το μπάσκετ στην Α2 είναι εντελώς διαφορετικό από την Β’ Εθνική. Είναι συναρπαστική εμπειρία. Φτάνεις στα όρια σου. Θέλεις να προσπαθήσεις για να φτάσεις ακόμα πιο ψηλά και να γίνεις πιο ανταγωνιστικός και καλύτερος. Ζεις το μπάσκετ από μια πλευρά που δεν το είχες ζήσει. Καλύτερο θέαμα, πιο γρήγορο μπάσκετ, πιο μεγάλα κορμιά, έμπειροι αθλητές... Θέλαμε πάρα πολύ να παραμείνουμε στην κατηγορία και να το ξαναζήσουμε όλο αυτό. Με λίγη περισσότερη εμπειρία και με καλύτερες συνθήκες, θα το είχαμε καταφέρει. Αλλά δυστυχώς»...
Όσο για το τι ακριβώς έφταιξε και πήγε στράφι όλη αυτή η μεγάλη προσπάθεια: «Όλη τη χρονιά παλεύαμε μόνοι μας. Μας μένει  πικρία γιατί πήγαν χαμένοι οι κοποί μας και οι προσοπάθειες μας. Αν δεν ήμασταν μόνοι μας τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Από τη δική μας πλευρά τα δώσαμε όλα. Λυγίσαμε λόγω κούρασης σε κάποια παιχνίδια, που θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει. Απόδειξαμε οτι δεν ήμασταν γι αυτή τη θέση. Πήγαμε εκτός έδρας και χτυπήσαμε παιχνίδια που κανείς δεν πιστεύε και τελικά χάναμε στο τέταρτο δεκάλεπτο γιατί είχαμε μείνει λίγοι. Δεν αντέξαμε... Δεν αντέξαμε την κούραση, την πίεση και τα τόσα προβλήματα».
Ο 25χρονος καλαθοσφαιριστής θεωρεί πάντως οτι και  η άγνοια για την κατηγορία και το τι θα συναντήσουν σε αυτή και ο φόβος για το άγνωστο, έπαιξε τον ρόλο του στην πορεία της ομάδας:  «Η θέση της Νίκης Βόλου στη βαθμολογία δεν είναι αυτή που της αρμόζει. Χάσαμε κάποια παιχνίδια στην αρχή από θέμα απειρίας επειδή δεν γνωρίζαμε την κατηγορία και τους αντιπάλους. Π.χ. υπερεκτιμήσαμε την Λευκάδα την οποία θα μπορούσαμε να έχουμε κερδίσει, παίρνοντας ένα διπλό που σήμερα θα ήταν η μισή παραμονή μας. Αν ξέραμε ότι η κατηγορία ήταν έτσι από την αρχή και δεν παρουσιαζόμασταν φοβισμένοι κάπως για το άγνωστο, τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Και το πρόγραμμα κάπως μας δυσκόλεψε. Αν το παιχνίδι με τη Λευκάδα πχ ήταν προς τη μέση των αγώνων και όχι στην πρεμιέρα, θα είχαμε πάρει μια γεύση από την κατηγορία και θα παίζαμε με άλλον αέρα. Ακόμα και με αυτά τα προβλήματα που είχαμε, το παλεύαμε για την παραμονή».

«Προσπαθούν να σε αναγκάσουν να το κάνεις για χόμπι»
Στα 16 του ο Σάκης, ξεκίνησε να παίζει στις εθνικές κατηγορίες… Τότε ονειρευόταν διαφορετικά τα πράγματα. Τώρα όμως βλέπει πώς είναι αρκετά δύσκολα για να πραγματοποιήσει όλα τα όνειρα του και να έχει το μπάσκετ ως  προτεραιότητα στη ζωή του. Από τη μια λοιπόν, η συναρπαστική εμπειρία της Α2 και από την άλλη η «μάχη» για την επιβίωση..
«Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για το μπάσκετ ειδικά στην επαρχία. Οι ομάδες δυσκολεύονται πάρα πολύ, έχουν βρει και τη δικαιολογία της κρίσης, που ναι μεν τους επηρεάζει, αλλά αποτελεί πλέον και «καραμέλα» για να καλύπτονται. Δεν πιστεύω πάντως ότι οι άνθρωποι της ομάδας έχουν και δεν μας δίνουν ή λειτουργούν για το συμφέρον τους. Σε καμία περίπτωση δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Τα ποσά όμως είναι εφικτά, δεν παίρνουμε τίποτα τρελά λεφτά, αλλά οι ομάδες πλέον δεν μπορούν να μας δώσουν ούτε αυτά. Δεν μπορεί κάποιος να προχωρήσει σε επαγγελματικά πρότυπα. Σου σταματάνε τα όποια όνειρα σου. Σου λένε κάντο για χόμπι και δεν τους νοιάζει αν θα αναγκαστείς να το σταματήσεις. Αν βρεις δουλειά και το κάνεις για χόμπι, συμφέρει τις ομάδες, για να μην σε πληρώνουν. Όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Κάνεις τις προπονήσεις με την ομάδα, υπάρχουν τραυματισμοί, χρειάζεσαι θεραπείες, χρειάζεσαι ατομικές προπονήσεις. Όλα αυτά μόνο για ένα χόμπι δεν γίνονται.
Ειδικά όταν έχεις οικογένεια από πίσω είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα και πολλά παιδιά αναγκάζονται να τα παρατήσουν. Όταν τίθεται πρόβλημα επιβίωσης, δεν μπορείς να κατηγορήσεις τους αθλητές. Από τη δική μας ομάδα αποχώρησαν κάποια παιδιά. Πώς να τους κατηγορήσεις; Κάνουμε προπόνηση έξι και επτά άτομα με το ζόρι. Παρ’ όλα αυτά το παλέψαμε και προσπαθήσαμε, αν και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι πολλά. Στις υποχρεώσεις απέναντι στην ομάδα πρέπει να είσαι επαγγελματίας, ενώ εσένα η διοίκηση σε αντιμετωπίζει σαν ερασιτέχνη. Βέβαια υπάρχουν και ομάδες που είναι σωστές στις υποχρεώσεις τους και είναι και αυτές που ξεχωρίζουν. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.».
Τι κρατάει όμως τον ίδιο και τους συμπαίκτες του στο γήπεδο και μπόρεσαν να μείνουν στο παρκέ παρά τα τόσα προβλήματα; «Αυτοί που μείναμε στην ομάδα μείναμε καθαρά γιατί αγαπάμε το άθλημα. Εχουμε και φιλότιμο, δεν θέλαμε να τα παρατήσουμε. Όχι ότι τα άλλα παιδιά δεν το αγαπούσαν, αλλά δεν μπορούσαν να μείνουν. Προσπαθούσαμε χρόνια για μια άνοδο στην Α2. Ήρθε η στιγμή που το πετύχαμε και θα ήταν κρίμα να μην το ζήσουμε μέχρι το τέλος. Αυτός είναι ο λόγος που ακόμα είμαστε στο γήπεδο. Η ομάδα έπεσε κατηγορία, άλλα έχουμε υποχρέωση να τελειώσουμε με ψηλά το κεφάλι. Όμως αυτό θα πρέπει κάποιοι να το εκτιμήσουν».

«Αν αλλάξουν τα πράγματα, μένω»
Η Νίκη Βόλου υποβιβάστηκε στη Β' Εθνική. Ο Σάκης Κουτίνας είναι ένας αθλητής που απέδειξε οτι μπορεί και ψηλότερα και καλείται πλέον να πάρει αποφάσεις για το μέλλον του. Ο ίδιος είναι αρκετά προβληματισμένος. Για το πώς  δηλαδή θα μπορέσει να κάνει αυτό που αγαπάει και παράλληλα να προσφέρει στην οικογένεια του αυτά που χρειάζεται... «Αν τα πράγματα αλλάξουν θέλω να μείνω στη Νίκη. Αλλιώς, αν υπάρξει πρόταση, θέλω να φύγω. Με έχει βοηθήσει πολύ η ομάδα. Εχω αναδειχθεί μέσα από τη Νίκη, πέτυχα τον στόχο της Α2 και πραγματικά έχω αγαπήσει τον σύλλογο. Όμως αν δεν αλλάξουν τα πράγματα στην ομάδα για να είμαστε σωστά οικονομικά και να μπορώ να προσφέρω στην οικογένεια μου αυτά που πρέπει, τότε δεν έχω άλλη επιλογή από το να φύγω. Το δελτίο μου ανήκει στη Νίκη, αλλά θέλω να πιστεύω, ότι από τη στιγμή που δεν θα μπορούν να μου προσφέρουν όλα αυτά που πρέπει και από τη στιγμή που η ομάδα υποβιβάστηκε, εκτιμώντας την προσφορά μου στο σύλλογο, θα μου δώσουν την ευκαιρία να είμαι κάπου καλύτερα. Τώρα πια δεν είμαι μόνος μου. Πρέπει να σκεφτώ το παιδί μου και την οικογένεια μου».

«Ο κόσμος επιλέγει ποδόσφαιρο»
Ο κόσμος της Νίκης φέτος, η αλήθεια είναι ότι δεν είναι τόσο κοντά στην ομάδα, όπως τις περασμένες σεζόν. Σύμφωνα με τον Σάκη, η κρίση δεν του δίνει τη δυνατότητα να βρεθεί και στο μπάσκετ και επιλέγει το ποδόσφαιρο: «Ο κόσμος δυστυχώς λόγω κρίσης έχει απομακρυνθεί από το μπάσκετ. Στη Β’ και στη Γ’ Εθνική είχαμε ένα γεμάτο κλειστό γήπεδο και όλες οι ομάδες, μας ζήλευαν και μας θαύμαζαν για αυτό. Τώρα δεν είναι έτσι, παρότι η ομάδα είναι στην Α2. Σίγουρα είναι και η πορεία μας που αποθάρρυνε τον κόσμο να δώσει το παρών, αλλά από την άλλη θεωρώ, ότι προτιμά και το ποδόσφαιρο. Παλιά πήγαινε και στα δύο. Θα πήγαινε στο ποδόσφαιρο, θα έδινε και πέντε ευρώ να δει το μπάσκετ. Τώρα έχει την οικονομική δυνατότητα για ένα από τα δύο και πρέπει να επιλέξει. Ετσι επιλέγει το ποδόσφαιρο. Σίγουρα αν είχαμε τον κόσμο κοντά μας, ίσως σε κάποια παιχνίδια να ήταν αλλιώς. Δεν τα περίμενα έτσι τα πράγματα. Περίμενα ότι στην Α2 θα ερχόταν ακόμη περισσότερος κόσμος να δει την ομάδα».

«Τον στερούμαστε για το μπάσκετ χωρίς λόγο»
Πώς όμως ζει και η οικογένεια του Σάκη και η γυναίκα του Μαρουσώ, τις προσπάθειες του με τη Νίκη και πώς βιώνουν όλα αυτά τα προβλήματα; «Τον στερούμαστε για το μπάσκετ χωρίς να υπάρχει λόγος», δηλώνει η Μαρουσώ, που επίσης προβληματίζεται για την κατάσταση και το μέλλον.
«Ετσι γνώρισα τον Σάκη. Αυτή είναι η καψούρα του, το μπάσκετ. Απλά αυτό που θα θέλαμε θα ήταν τα πράγματα να ήταν λίγο καλύτερα. Όταν οι αθλητές έχουν οικογένεια, δεν μπορείς να ποντάρεις στο φιλότιμο τους και στην αγάπη τους για το άθλημα. Θα πρέπει να προσπαθείς να είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις σου απέναντι τους. Αν δεν μπορείς να μη δίνεις υποσχέσεις. Εμείς νιώθουμε ότι τον στερούμαστε για το μπάσκετ, χωρίς να υπάρχει λόγος αυτή τη στιγμή. Γιατί ο Σάκης το αγαπάει αυτό που κάνει και παρόλα τα προβλήματα είναι εκεί να κάνει τις ατομικές του προπονήσεις, τις θεραπείες του, να κάνει τα πάντα για την ομάδα. Φέτος η χρονιά δεν ήταν εύκολη. Πολλές φορές έπαιζε με διάστρεμμα και έτρεχε για θεραπείες και ενέσεις, ενώ και με το Παγκράτι ακόμα έπαιξε με τράβηγμα στον προσαγωγό. Εχει αποδείξει πόσο αγαπάει την ομάδα και το μπάσκετ. Θέλω να πιστεύω ότι όταν τελειώσει η χρονιά θα δείξει και η ομάδα πόσο σέβεται και εκτιμά τα παιδιά της. Ο Σάκης δεν είναι μόνος του. Εχει ένα παιδί και έχει επιλέξει το μπάσκετ για επάγγελμα και όχι για χόμπι. Ελπίζω να το καταλάβουν και οι άνθρωποι της ομάδας και να του δώσουν την ευκαιρία, που του αξίζει για να προχωρήσει.
Είναι πάρα πολύ δύσκολο για έναν αθλητή, να πρέπει να είναι επαγγελματίας απέναντι στην ομάδα γιατί αγωνίζεται στην Α2 και να μην λαμβάνει αυτά που πρέπει. Όλο το καλοκαίρι ο Σάκης έκανε ατομικές προπονήσεις για να μπορεί να είναι συνεπής απέναντι στην ομάδα. Αγαπάει πολύ το άθλημα. Το ζει και πονάει τη Νίκη. Δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα. Οι παίκτες όμως έχουν οικογένεια, έχουν άλλες ανάγκες και κανείς από την ομάδα δεν το σκέφτεται αυτό. Ας βάλουν τα δικά τους παιδιά στη θέση των παιδιών και ας βάλουν τις οικογένειες τους, έτσι όπως είναι οι οικογένειες των αθλητών. Κι αν ένας αθλητής έχει τη δυνατότητα να φύγει, γιατί να τον αναγκάσεις να το κάνει για χόμπι, μόνο και μόνο για να μένει εδώ και να παίζει στην ομάδα; Πιστεύω όταν θα έρθει η ώρα να μην του στερήσουν τη δυνατότητα να προχωρήσει και να είναι κάπου καλύτερα. Αφού αυτό έχει επιλέξει να κάνει και έχει προσφέρει, ας του δώσουν τουλάχιστον την ευκαιρία να πάει κάπου καλύτερα. Εκτός αν αλλάξουν τα πράγματα. Αν αλλάξουν και του χρόνου είναι καλύτερες οι συνθήκες, τότε και εμείς αυτό θέλουμε. Να μείνουμε στο Βόλο και να παίξει στη Νίκη».

«Μακάρι να επιλέξει άλλο σπορ»
Ο Σάκης και η Μαρουσώ ταιριάζουν αρκετά σαν ζευγάρι στα ενδιαφέροντα τους. Αγαπούν και οι δυο το μπάσκετ, όμως έχουν μια σοβαρή διαφωνία! Ο Σάκης, με όλα αυτά που έχει δει και έχει περάσει, θέλει η Λυδία να επιλέξει άλλο σπορ και όχι το μπάσκετ, ενώ η Μαρουσώ από την άλλη, διαφωνεί μαζί του…
«Η ίδια θα επιλέξει τι της αρέσει. Εγώ πάντως θα ήθελα να κάνει κάποιο άλλο σπορ… Μέχρι στιγμής δείχνει  προτίμηση στην μπάλα. Στο ημίχρονο των αγώνων μπαίνει στο γήπεδο και παίζει με την μπάλα, παρότι είναι αρκετά μεγάλη γι’ αυτή», σχολιάζει ο Σάκης, για να πάρει την απάντηση από τη μαμά: «Την ξέρουμε την άποψη του Σάκη! Εγώ βλέπω ότι η μικρή στο ημίχρονο παίρνει τις μπάλες από τα αγοράκια και μόλις βλέπει πορτοκαλί μπάλα τρέχει από πίσω. Για μπάσκετ την βλέπω».
Το σίγουρο είναι ότι η Λυδία, που πριν μερικές ημέρες, έσβησε το πρώτο της κεράκι γενεθλίων, έχει τις πρώτες της παραστάσεις από το μπάσκετ. Ωστόσο θα δείξει μόνη της τι προτιμά όταν μεγαλώσει λιγάκι και αρχίσει να καταλαβαίνει. Μέχρι στιγμής πάντως, αυτό που κάνει καλά, είναι να ηρεμεί τον μπαμπά της μετά τις ήττες, όπως μας εξηγεί η Μαρουσώ: «Όταν είναι εκτός έδρας η ήττα, μέχρι να γυρίσει από το ταξίδι, προλαβαίνει και ηρεμεί. Όταν παίζει εδώ και γυρίζει αμέσως στο σπίτι, τότε παίρνω τη Λυδία, πηγαίνουμε βόλτα και γυρίζουμε μετά από μια ώρα για να του μιλήσουμε. Η Λυδία τον κάνει να ξεχνάει τα πάντα μετά και τον ηρεμεί! Δεν του κρατάει για πολύ».

www.sport7.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου