Όπως παλιά...

Πάμε πάλι όπως παλιά, όπως στις αρχές της δεκαετίας το 80΄ όταν ο πατέρας μου, με γράπωνε απ΄΄  τον λαιμό για να μην με χάσει στην ονειρεμένη - τότε - "κλούβα"!
Όταν η ΝΙΚΑΡΑ έπαιζε και το γήπεδο αναστέναζε, με όποιον και να παίζαμε...
Μα ερχόταν εκείνη η ιδιαίτερη μέρα, ερχόταν η ώρα και η στιγμή να συγκρουστούν δύο διαφορετικοί κόσμοι στην ίδια πόλη, να έρθουν σε κόντρα το τίμιο και το αυθεντικό, με το άτιμο και το... ιμιτασιόν!
Να παίξει η μόνιμα θιγομένη και ριγμένη Νίκη, με τον μόνιμα ευνοημένο και προνομιούχο Ολυμπιακό...
Από τότε πέρασαν πάρα πολλά χρόνια, η σημερινή "μάχη" όμως παραμένει αναλλοίωτη, παρά τις όποιες αλλοιώσεις έχουν υποστεί οι σημερινοί μας αντίπαλοι!!!


Αναλλοίωτη διότι και πάλι ο Ολυμπιακός εκπροσωπεί όλα αυτά που η Νίκη, ο κόσμος της και η ιδέα της απεχθάνεται...
Αναλλοίωτη διότι και πάλι κλείνουν οι... γέφυρες για τους "κόκκινους" της πόλης, τόσο μεταφορικά, όσο και κυριολεκτικά!
Αναλλοίωτη διότι πάλι αυτή η ομάδα με τα... "κόκκινα", αντιπροσωπεύει την πουστιά και την απόλυτη ποδοσφαιρική αλητεία, την οποία αυτή την φορά την έφερε αυτούσια και με κάθε μεγαλοπρέπεια ο Αχιλλέας Μπέος, ο άνθρωπος - "φίλαθλος" που έχει γνώμη για όλους και για τα πάντα!!!
Αφού πέρασε η εποχή της "χούντας" με τις αρπαγές παικτών μας, αφού πέρασε η εποχή της χούντας του ΠΑΣΟΚ (τολμούν να το βρίζουν και να το κατηγορούν, ποιοι; αυτοί που ανέβαιναν κατηγορίες με την κλαδική) του Παπαγιάννη, ζούμε έργα και ημέρες Μπέου στην πόλη, της μοναδικής πόλης που αγκάλιασε (!!!) αυτό το σκουπίδι, αυτόν τον άνθρωπο που σπέρνει παντού θύελλες και είναι λογικό να θερίζει ανέμους...
Ανέμους λοιπόν θα θερίσει και σήμερα, αυτός και το "κόκκινο" φερέφωνό του!!!
Αυτή η "κόκκινη" ιμιτασιόν ομάδα, η οποία αποτελεί την απόλυτη ντροπή και το μεγάλο αίσχος του Ελληνικού - και όχι μόνο - ποδοσφαίρου...
Είναι η μόνη ομάδα του κόσμου, που χτύπησε (έτσι όπως τα κατάφερε...) την Ευρωπαϊκή πόρτα, η οποία όμως έκλεισε ερμητικά γι΄ αυτή.
Η Ευρώπη την πέταξε έξω με τις κλοτσιές!!!
Και στην Ελλάδα του μνημονίου, στην Ελλάδα του Βαγγέλη, του Γιάννη, του Αχιλλέα και όλων αυτών των "καλών παιδιών", αυτή η ποδοσφαιρική απάτη βρήκε "στέγη" και στοργή.
Εμείς όμως, η Νίκη και ο κόσμος της, σήμερα στεκόμαστε και πάλι απέναντι απ΄ αυτή την "κόκκινη" βρόμα και δυσωδία!!!
Είμαστε και πάλι απέναντι, όπως πάντα, έτσι... για να τους την "σπάμε", για να τους την "λέμε", για να την "ακούνε" μήπως και καταλάβουν την ξεφτίλα τους και την ματαιότητα τους.
Γιατί εμείς, από το 1924 διδάσκουμε ιστορία και πολιτισμό, ενώ εσείς.... ανίκητη εστί η μορία σας!!!

ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!!!