Του Θανάση Κόφφα
Την Κυριακή θα είναι μόνο 90 λεπτά αλλά για να φτάσουμε ως εδώ η Νίκη Βόλου έδινε, εδώ και τόσα χρόνια, έναν διαρκή, πραγματικό αγώνα "επιβίωσης" κόντρα σε όλους και σε όλα. Διοικήσεις που εκμεταλλεύτηκαν το ιστορικό όνομα της Νίκης, παράγοντες που...ασέλγησαν πάνω στο αγωνιστικά, άψυχο "κουφάρι" της ομάδας, την Κυριακή στις 8 το βράδυ θα διαγραφούν από τη μνήμη όλων.
Χρειάστηκε όλα αυτά τα χρόνια οι φίλοι της ομάδας να γίνουν...αριστούχοι στην γεωγραφία καθώς είχαν μάθει απ' έξω κι ανακατωτά μέχρι και την τελευταία "τελεία" πάνω στο γεωγραφικό χάρτη της Ελλάδας. Όλα τα χωριά, όλες τις κωμοπόλεις, όλα τα βουνά και τις θάλασσες. Εκεί τους ανάγκαζαν να ταξιδεύουν οι τότε διοικητικοί...ηγέτες της ομάδας, με την απαξίωση στην οποία είχε περιέλθει η ομάδα να ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής.
Όλα αυτά μέχρι το 2012. Ήταν η χρονιά που ήρθε ο Ανδρέας Πάτσης στην ομάδα και ανέλαβε τις τύχες της. Αυτό ήταν. Μέσα σε τέσσερις μήνες η ομάδα "ξελάσπωσε" από την Γ΄εθνική, πήρα την άνοδο στη Φούτμπολ Λιγκ και γύρισε σελίδα. Η πρώτη χρονιά στη δεύτερη τη τάξει κατηγορία του ελληνικού ποδοσφαίρου δημιούργησε προσδοκίες. Η "νεοφώτιστη" στη Β' εθνική, Νίκη Βόλου, κατάφερε με την επάνοδό της να παίξει κατ' ευθείαν στα πλέι οφ της Β' εθνικής. Άνοδο για την Α' δεν πήρε αλλά έφτιαξε τη...μαγιά, δημιούργησε την πυγμή για τη χρονιά που θα ακολουθούσε. Μια χρονιά....μαγική. Ονειρική. Ένα όνειρο τρελό.
Είχα την τύχη φέτος να ζήσω όλη αυτή τη χρονιά από κοντά. Γύρισα όλη την Ελλάδα με αυτή την ομάδα. Από την Κομοτηνή μέχρι την Κρήτη. Το έβλεπα στα μάτια των παικτών, το αντιλαμβανόμουν στην ατμόσφαιρα της εκάστοτε αποστολής την οποία ακολουθούσα. Έχανε η Νίκη; Πείσμα για επιτυχία στο επόμενο ματς. Κέρδιζε η Νίκη; Όλα καλά, χαμηλοί τόνοι και πάμε παρακάτω. Κανένα ίχνος έπαρσης ή αλαζονείας. Και το κυριότερο; ΌΛΟΙ μια οικογένεια. Παίκτες, προπονητές και κόσμος. Ο κόσμος τους ενθάρρυνε, οι παίκτες ανταπέδιδαν. Τους στήριζαν, τους "μάλωναν" αλλά ποτέ δεν τους άφησαν μόνους.
Από την έλευση του Αλέκου Βοσνιάδη κι έπειτα, η λέξη "οικογένεια" στη Νίκη γιγαντώθηκε. Έγινε η νούμερο ένα αρχή, ο νούμερο ένα κανόνας. Και μετά η λέξη "ηρεμία". "Ήρεμα συνεχίζουμε" έλεγε συνεχώς ο τεχνικός της Νίκης στις συνεντεύξεις Τύπου είτε η ομάδα κέρδιζε, είτε έχανε. Με ηρεμία λοιπόν και ως σαν μια γροθιά ανάλογη με αυτή της οικογένειας, η Νίκη πήρε το "διπλό" στα Χανιά, το οποίο, κατά τη γνώμη μου πάντα, ήταν αυτό που άνοιξε το δρόμο για τη διαφαινόμενη άνοδο.
Μετά από εκείνο το παιχνίδι, μου ήρθε στο μυαλό μια ατάκα που μου είχε ξεστομίσει ένας άνθρωπος της ομάδας, που πλέον έχει αποχωρήσει, πριν τον αγώνα με την Καλλονή πέρυσι στο νησί, όπου είχα ταξιδέψει για να καλύψω το ρεπορτάζ. "Θανάση, ο Πάτσης τη Νίκη θα την κάνει μεγάλη. Να το θυμάσαι αυτό. Θα τη βγάλει και θα πετύχει", μου είχε πει τότε. Εγώ απλά χαμογέλασα και φύγαμε για το γήπεδο.
Να λοιπόν που ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κι εκείνα τα λόγια επιβεβαιώνονται τώρα. Το τότε απλό χαμόγελο έχει μετατραπεί σε ανείπωτη χαρά και δικαίωση των προσπαθειών όλων. Από την ομάδα μέχρι τον κόσμο. Από εμάς τους δημοσιογράφους που καλύπταμε το ρεπορτάζ της Νίκης στα...χωριά μέχρι εκείνους (λίγοι είναι) που θα ξαναδούν τη Νίκη στην Α' Εθνική και καρτερικά έκαναν υπομονή τόσα χρόνια.
Η Κυριακή της 1ης Ιουνίου είναι ιστορικής σημασίας για τη Νίκη Βόλου. Η ομάδα που αντιπροσωπεύει και εκπροσωπεί πολλές αξίες επιστρέφει στο προσκήνιο. Είναι η Κυριακή της...ανάστασης για τη Νίκη Βόλου. Επιστρέφει στην Α' Εθνική. Δεν χάνεται αυτή η άνοδος. Είναι δική της. Της αξίζει.
πηγή: onvolos.gr
θα ειναι η κυριακη που ονειρευομαι απο μικρο παιδι η δικαιωση ηρθε μετα απο τοσα χρονια μπραβο σε οσους βοηθησαν την ομαδα και τη βγαλαν απο τη μυζερια .ειναι απιστευτο αλλα για εμας τους Νικιωτες φενεται πως αλλαξαν οι εποχες.το καλυτερο ομως ειναι οτι η ομαδα μας εβγαζε φιλαθλους κυριος για λογους καταγωγης και για λογους οπαδικους.πλεον η ομαδα θα γενησει μια μεγαλη γενια καινουργιων φιλαθλων για αγωνιστικους λογους και αυτο ειναι σημαντικο..Η Νικαρα γιγαντωνεται και η μπλε οικογενεια μεγαλωνει..
ΑπάντησηΔιαγραφή