Συνήθως τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν στους πρωταγωνιστές... Δικαιολογημένα θα έλεγε κανείς. Σίγουρα όμως πίσω από κάθε επιτυχία υπάρχουν και οι αφανείς... ήρωες.
Ένας τέτοιος είναι και ο Γιάννης Ζαλαώρας. Πρόκειται, για τον προπονητή τερματοφυλάκων με θητεία σε Προοδευτική, Εθνικό Αστέρα και Φωκικό, που εδώ και σχεδόν 11 μήνες προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του στον Νίκη Βόλου. Καθημερινά υπό τις οδηγίες του προπονούνται οι τρεις τερματοφύλακες των «κυανόλευκων», Μανώλης Αποστολίδης, Δημήτρης Ταήρης, και ο νεαρός Μάρκο Ντιμιτρίεβιτς.
Σε συνέντευξη του στη mikriliga.com αναφέρθηκε στην άνοδο της ομάδας στην Σούπερ Λιγκ μετά από 48 χρόνια, στη συνεργασία του με τον Αλέκο Βοσνιάδη, την… αποκάλυψη του πρωταθλήματος –όπως ο ίδιος τον χαρακτήρισε- του Μανώλη Αποστολίδη, ενώ δεν παρέλειψε να αποθεώσει τον κόσμο, χαρακτηρίζοντας τον, τον 12ο παίκτη.
Αναλυτικά:
Ποιο ήταν αυτό το στοιχείο που σε έκανε να δεχτείς την πρόταση συνεργασίας με την ομάδα της Νίκης Βόλου;
«Σίγουρα είναι το δέλεαρ να ανήκεις στο προπονητικό τιμ μια ιστορικής ομάδας με ένα υπέροχο κόσμο όπως είναι η Νίκη Βόλου αλλά το πιο σημαντικό για μένα είναι ο τρόπος που με προσέγγισαν ο κ. Πάτσης και ο κ. Τζαναβάρας και η εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπο μου από την πρώτη στιγμή. Μου έδωσαν την δυνατότητα να δείξω την δουλειά μου».
Για την φετινή χρονιά(θαύμα) της Νίκης Βόλου:
« Η ομάδα έβαλε γερές βάσεις από το καλοκαίρι στην προετοιμασία. Δουλέψαμε σκληρά όλη την χρονιά. Όλοι οι προπονητές που εργάστηκαν στην ομάδα έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό ώστε να πετύχει η ομάδα την πολυπόθητη άνοδο στα μεγάλα σαλόνια. Με όλους είχα άψογη συνεργασία και τους ευχαριστώ πολύ .Ο κύριος Βοσνιάδης ήρθε σε μια δύσκολη περίοδο για την ομάδα. Η Νίκη έπαιζε με μειονέκτημα. Έδωσε λοιπόν αγωνιστική ταυτότητα στην ομάδα. Θεωρώ ότι προσπαθήσαμε στην κανονική διάρκεια να προλάβουμε και το φτάσαμε στους τρεις πόντους. Ξεκινήσαμε άσχημα τα play –off με τον Αιγνιακό αλλά με σπουδαία παιχνίδια και μεγάλα διπλά καταφέραμε και πήραμε την πρώτη θέση. Αν ερχόταν ένα ακόμα άσχημο αποτέλεσμα θα είχαμε προβλήματα μεγάλα. Όμως η ομάδα συσπειρώθηκε. Ήρθε το μεγάλο διπλό μέσα στον Ολυμπιακό Βόλου μετά από 50 χρόνια. Αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό. Μετά ήρθε το διπλό μέσα στα Χανιά τότε που όλοι είχαν βγάλει τα κομπιουτεράκια. Το διπλό μέσα στα Ψαχνά επισφράγισε την αγωνιστική άνοδο της ομάδας. Πανηγυρίστηκε έξαλλα η άνοδος της κατηγορίας. Ο κόσμος περίμενε 48 χρόνια και το ήθελε πάρα πολύ».
Πιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας τερματοφύλακας για να θεωρείται ιδανικός;
«Πρέπει να είναι πάνω από όλα ηγέτης. Να του αρέσει πάρα πολύ η δουλειά, να είναι ταπεινός, πολύ γρήγορος σε κίνηση και σε σκέψη, να είναι διορατικός. Πάνω από όλα πρέπει να είναι υπομονετικός. Τίποτα δεν βγαίνει σε γρήγορο χρονικό διάστημα, βγαίνει σε βάθος χρόνου».
Η αλήθεια είναι πως οι σχέσεις είναι ιδιαίτερες. Θα πρέπει ο προπονητής τερματοφυλάκων να μπορεί να τους κερδίσει, να τους κάνει δικούς του να γίνουν μια οικογένεια. Το ψυχολογικό κομμάτι είναι αυτό το οποίο μπορεί να απογειώσει έναν τερματοφύλακα. Θεωρώ ότι τα καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό σε αυτόν τον τομέα.
Για εμένα είναι ευτυχία που έχω παιδιά όπως ο Μανώλης Αποστολίδης ο Δημήτρης Ταήρης και ο Μάρκο Ντιμιτρίεβιτς. Είναι παιδιά που τους χαρακτηρίζει καταρχήν η εργατικότητα. Δουλέψαμε όλη την χρονιά μεθοδικά και οι κόποι της δουλειάς μας ανταμείφτηκαν.
Για εμένα ο Μανώλης (σ.σ. Αποστολίδης) ήταν η φετινή αποκάλυψη του πρωταθλήματος. Είναι ένας τερματοφύλακας με πολλά φυσικά και σωματικά προσόντα. Μεγάλο του προτέρημα αποτελεί το ότι έχει γρήγορη σκέψη πολύ καλή αντίδραση και σωστές τοποθετήσεις στην εστία. Επίσης ξεχωρίζει για την ικανότητα του στο αέρα και την πολύ καλή του τεχνική με την μπάλα στα πόδια. Είχε μια σταθερή αγωνιστική παρουσία και έδωσε βαθμούς στην ομάδα μας. Η διάρκεια καταξιώνει έναν τερματοφύλακα .Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει και αυτός σημαντικό μερίδιο για την πολύ καλή πορεία της ομάδας».
Για τον κόσμο της Νίκης Βόλου:
«Αυτό που έζησα όλη την χρονιά ήταν απίθανο. Ότι και να πεις για αυτόν τον κόσμο είναι λίγο. Είναι μια ομάδα που ήταν 48 χρόνια έξω από την Α΄ εθνική. Έχει φτάσει στα τάρταρα της Δ' εθνικής όμως ο κόσμος έμεινε δίπλα της. Υπάρχει πολύ μεγάλη δυναμική και αυτός ο κόσμος στήριξε την ομάδα όλη την χρονιά. Ήταν ο δωδέκατος παίκτης μας. Ένας πυρήνας έχει την ομάδα μέσα στην οικογένεια του. Βλέπουν την ομάδα σαν μέλος της οικογένειας τους. Το χαρήκαν πολύ και το χαρήκαμε πολύ και εμείς που δώσαμε λόγο στον κόσμο να βγει στον δρόμο. Τις στιγμές που πέρασα την Κυριακή το βράδυ τις χαρακτηρίζω ανεπανάληπτες. Αυτός ο κόσμος αξίζει λοιπόν να βλέπει την ομάδα του στα μεγάλα σαλόνια της Super League».
Για την συνεργασία του με το Αλέκο Βοσνιάδη:
«Με τον κόουτε η συνεργασία μας η οποία ξεκίνησε πρίν από 4 μήνες ήταν με μια λέξη άψογη. Υπήρχε ταύτιση απόψεων όπως και με τα υπόλοιπα μέλη του team Βελιτζέλο Κώστα ,Παπαθανασίου Ηλία οι οποίοι είναι καταπληκτικοί στην δουλειά τους. Πήρα πολλά πράγματα από αυτούς».
μπράβο κυρ. Γιάννη συγχαρητήρια για την πολύ καλή δουλειά σας και για το ήθος σας και την αξιοπρέπια σας
ΑπάντησηΔιαγραφή