Η μεγάλη επιστροφή...

Ο δρόμος της επιστροφής, της μεγάλης επιστροφής μιας ομάδας, που πλέον εμπνέει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη όλων!
Η Νίκη μας στάθηκε "όρθια" στο "Καραϊσκάκη", δεν δείλιασε, σεβάστηκε όσο έπρεπε τους αντιπάλους της, αλλά δεν τους φοβήθηκε.
Έπαιξε ποδόσφαιρο, αγνοώντας τα όποια φαλτσοσφυρίγματα του διαιτητή Δασκαλόπουλου, που χαρίστηκε ουκ ολίγες φορές στους "πρωταθλητές" Ελλάδας.

Και στην φάση του α΄μέρους που ο Γιαννιτσάνης ανατρέπεται από παίκτη των "ερυθρολεύκων" (τελευταίος παίκτης) χωρίς ο διαιτητής της αναμέτρησης να δείξει όχι την κόκκινη κάρτα, αλλά ούτε καν φάουλ (!!!), όπως και στο ανύπαρκτο φάουλ του Λάουξ στον Ρομπέρτο μετά από εκτέλεση κόρνερ, στην εξέλιξη της φάσης θυμίζουμε ότι η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα του Ολυμπιακού από τον Μαχλελή.
Και δεν βάζουμε και την κόκκινη επί... δύο του Αβραάμ, ο οποίος άρπαξε από τον λαιμό τον Νικλιτσιώτη.
Όχι, δεν μας ενδιαφέρουν αυτά.
Εξ΄ άλλου η Νίκη από τον ερχομό του Ανδρέα Πάτση, έχει μία διαφορετική νοοτροπία και άποψη για όλα αυτά.
Χαρακτηριστική ήταν και η επισήμανση δημοσιογράφου των Αθηνών, σε σχετική ερώτηση προς τον προπονητή μας: "Είστε ο μόνος προπονητής που ήρθε στο "Καραϊσκάκη" και που μίλησε μόνο για ποδόσφαιρο και τίποτε άλλο! Αυτό είναι προς τιμήν σας..." είπε ο Αθηναίος ρεπόρτερ, σκιαγραφώντας κατά κάποιο  κάποιο τρόπο την "νέα Νίκη" της Super League.
Της ομάδας που ανέβηκε για να βοηθήσει να αλλάξει ρότα το ποδόσφαιρο.
Που ανέβηκε για να παίξει ποδόσφαιρο, να κερδίσει συμπάθειες, να μείνει μακριά από ότι "αμαρτωλό" υπάρχει στον χώρο, να φέρει νέα ήθη κι έθιμα.
Και από το βράδυ της Κυριακής, η Νίκη έχει κερδίσει την συμπάθεια των οπαδών του Ολυμπιακού, οι οποίοι στην αρχή, από το ζέσταμα δηλαδή, είχαν... επιθετικές τάσεις ενάντια στην "ΑΕΚτζίδικη" διοίκηση της "κυανόλευκης" ΠΑΕ, ενάντια στους "Παναθηναϊκούς" ποδοσφαιριστές της.
Το τελικό σφύριγμα του Δασκαλόπουλου, βρήκε τους παίκτες της ομάδας μας, να χειροκροτούνται από τον κόσμο του Ολυμπιακού.
Οι δηλώσεις μετά τον αγώνα, βρήκαν τους δημοσιογράφους να βγάζουν το... καπέλο τους στον Βίλιαν Φλουτ.
Βέβαια δεν έλειψαν και τα πικρόχολα σχόλια, του στυλ "αντιαθλητικό και σκληρό παιχνίδι της Νίκης" η οποία είναι "...το πρώτο φαβορί για τον υποβιβασμό".
Όταν βλέπω εγώ όμως τα ακριβοπληρωμένα "αστέρια" των 'ερυθρολεύκων" να παθαίνουν κράμπες και τους δικούς μας παίκτες να χάνουν ευκαιρίες μέχρι και στο 90΄, αυτό με κάνει υπερήφανο!
Όταν ο Μίτσελ επικαλείται την πραγματικά αφόρητη ζέστη για την αγωνιστική εικόνα της ομάδας του στο β΄ μέρος κι αυτό μου φτάνει.
Όπως και η αποστομωτική απάντηση του Γιώργου Χελάκη: "Οι παίκτες της Νίκης είχαν δηλαδή από ένα φορητό air condision;".
Η Νίκη έχε παρόν και πολύ μέλλον, η Νίκη όμως έχει ανάγκη κι άλλο χρόνο, ακόμα περισσότερη υπομονή και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, απ΄ όλους μας.
Υπομονή και χρόνο θέλουν τα τρομερά "μωρά" του Φλουτ...
Όχι, δεν θέλω να "ρίξουμε" τρία γκολ στον Ατρόμητο.
Δεν θέλω τυμπανοκρουσίες και έπαρση.
Σεμνά και ταπεινά, όπως πάντα, έτσι θα βαδίσουμε, χέρι -χέρι, διοίκηση, κόσμος, παίκτες και προπονητές.

ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ!!!